காமத்தில் திளைக்கும் மனம் – பகுதி 13 – Tamil Kamaveri
காமத்தில் திளைக்கும் மனம் – பகுதி 13
———————————————————————
(கதையின் சுவையை. கதாபாத்திரங்களின் உணர்வுகளை முழுதாய் உள்வாங்க. பகுதி 1 முதல் 12 வரை படித்துவிட்டு இதைப்படிக்கவும். கருத்துக்களுக்கு [email protected] com. பாகங்கள் தாமதமாக பதிவேற்றப்படுவதாக ரசிகர்கள் கருதுவதால். சிறு சிறு பாகங்களாக எழுதி விரைவில் பதிவேற்ற முயல்கிறேன். அன்புக்கும் ஆதரவுக்கும் நன்றி. )
சுன்னியை இன்னமும் எனது புண்டையிலிருந்து எடுக்காமல் எனது மாமனார் ஏறக்குறைய எனது முதுகின்மீது படுத்து உடலோடு உடலாக ஒட்டி கிட்டத்தில் வந்து எனது கழுத்தின் பின்பக்கம் அவரது முகத்தை வைத்து ஓத்து முடித்த களைப்புடன் சற்று இளைப்பாற. நான் எனது முகத்தை திருப்பியதும். “ரதி. ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கும்மா. ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் என் சுன்னி ஓத்து முடிச்சு இவ்ளோ நேரம் கழிச்சும் விறைப்பாவே இருக்கிறது இன்னைக்குத்தான் ரதி. “. அவர் சொல்லிக்கொண்டே போக.
“ஆமாம் மாமா. எனக்கும் ரொம்ப நாளைக்கப்புறம் ரொம்ப திருப்தியா ஓத்த மாதிரி இருக்கு இன்னைக்கு. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இருக்கட்டும் உங்க சுன்னி என் புண்டைக்குள்ள. “. நான் கிறக்கமாக கூறினேன்.
நான் சொல்லி முடித்ததும். என் மாமனார் என் முகத்தை சற்றே திருப்பி எனது உதடுகளை சுவைக்க. நான் கண்கள் மூடி ரசித்தேன். யாரோ கதவைத்திறந்து வெளியில் வந்ததை இருவருமே மறந்து போயிருந்தோம்.
என் மாமனார் என் வாயில் அவரது எச்சிலை தந்தும். அவரது நாக்கை எனது வாய்க்குள் விட்டும் எனக்கு சுகத்தை கொடுத்துக்கொண்டிருக்க. யாரோ கிச்சன் கதவைத்திறப்பது போல் தெரிய. சட்டென நானும் என் மாமனாரும் முத்தத்தத்திலிருந்து விலகி அதிர்ச்சியாய் பார்க்க. அங்கே எனது அப்பா நின்றுகொண்டிருந்தார். நான் குனிந்தபடியும். என் மாமனார் என் புண்டையிலிருந்து அவரது சுன்னியை எடுக்காமலும் அப்படியே உறைந்து போய் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்.
என் அப்பா அவரது கண்களை சிமிட்டி சிமிட்டி. “அம்மா ரதி. இருக்கியாம்மா. ? இங்கதான் இருக்கியா? ரதி. என்னோட கண்ணாடி கழட்டி பெட் மேல வெச்சிருந்தேன். இப்போ எழுந்து கை வெச்சு தடவி தடவிப்பாக்கிறேன். அது கைக்கே சிக்கமாட்டேங்குது. கொஞ்சம் எடுத்துக்குடேன். அம்மா ரதி. ”
நான் என் மாமனாரைப்பார்த்து சற்று நிம்மதிப்பெருமூச்சு விட்டு. சத்தம் போடவேண்டாம் என்று சைகையில் சொல்லிவிட்டு பேசினேன்.
“ஐயோ. அப்பா. இங்கதான்ப்பா இருக்கேன். உங்களுக்கு கண்ணாடி போடலைன்னாதான் ஒண்ணும் சரியா தெரியாதுல்ல. இப்போ நீங்க எழுந்து வரணுமா? அங்கேர்ந்தே கூப்ட்டிருக்கலாம்லப்பா. எங்கயாவது இடிச்சுக்கிட்டீங்கன்னா என்னாகிறது?”. இன்னமும் குனிந்தபடியே நான் பேசிக்கொண்டிருந்தேன். என் மாமனார் இன்னமும் அவரது சுன்னியை எனது புண்டையிலிருந்து எடுக்காமல். ஆடாமல் அசையாமல் நின்றுகொண்டிருந்தார்.
“அதெல்லாம் இடிச்சுக்க மாட்டேன்மா. அப்படியே கை வெச்சு தடவி தடவி வந்துட்டேன். நீ வந்து அந்த கண்ணாடியை மட்டும் கொஞ்சம் எடுத்துக்கொடுத்தும்மா. “. கண்களை சிமிட்டி. காற்றில் கைகளை ஆட்டி ஆட்டி என் அப்பா சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்.
அவருக்கு எதுவுமே சரியாக தெரியவில்லை என்றதும் என் மாமனாருக்கு நிம்மதியாக இருந்தது. எனக்கும். இருந்தாலும் அப்பா முன்னால். மாமானாருக்காக என் புடவை முழுவதும் தூக்கப்பட்டு. கொழுத்து உருண்டு திரண்டிருக்கும் குண்டிகளை காட்டிக்கொண்டு நாய் போல் குனிந்து நின்று கொண்டிருப்பது கூச்சத்தை வரவழைத்தது. மாமனாரிடம் சைகையால் சுன்னியை வெளியே எடுக்கச்சொல்ல.
அவரும் மெதுவாக எடுத்தார். எடுத்ததும் நான் நிமிர்ந்து நின்று எனது புடவையை சரி செய்தேன். ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை போடப்போனபோது. மாமனார் என் கையைத்தடுத்து. தொங்கிக்கொண்டிருந்த எனது இரண்டு பெருத்த முலைகளை பிடித்துப்பிசைந்தார். நான் தடுக்க முடியாமல் தோற்றுப்போய் விலக முயற்சிக்க. அதற்குள் குனிந்து ஒரு முலையில் வாய் வைத்தார் என் மாமனார்.
கண்களை சிமிட்டி சிமிட்டி பார்த்துக்கொண்டிருந்த என் அப்பா. “ரதி. வேற யாராவது இருக்காங்களா ம்மா கிச்சன்ல உன்கூட. ?”. என்று கேட்க எனக்கு பக்கென்று இருந்தது.
“அது. ஏன்ப்பா அப்படி கேக்கறீங்க?”. என் மாமனார் எனது இரண்டு முலைகளையும் மாற்றி மாற்றி இழுத்து இழுத்து சப்பிக்கொண்டிருக்க. நான் கேட்டேன்.
“இல்லம்மா மங்கலா ரெண்டு உருவம் இருக்கிற மாதிரி தெரியுது. அதான். கண்ணாடி இல்லாம ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கும்மா. “. கைகளால் கண்களை கசக்கிக்கொண்டு பார்த்தார்.
“ஹ்ம்ம். யாரும் இல்லப்பா. நான் மட்டும்தான் இருக்கேன். உங்க மாப்ள. பேத்திங்க எல்லாம் லேட்டாதான் எழுவாங்க. “. நான் அப்பாவின் முன்னால் முலைகளை எனது மாமனாருக்கு சப்ப கொடுத்துக்கொண்டிருப்பது கூச்சமாக இருந்தாலும். அப்போது என் மாமனார் சப்புவது எனது காம உணர்வை லேசாய் தட்டி எழுப்பாமல் இல்லை.
“அப்போ. சம்மந்தி. ?”. என்று அப்பா கண்களை சுருக்கிக்கொண்டு கேட்டதும். அப்பாவிற்கு எல்லாம் தெரிகிறதோ ஒருவேளை என்று மனம் ஒரு கணம் பயத்தில் வீழ்ந்தது.
“மாமாவா. ? அவரு காலைலயே வாக்கிங் போயிடுவாருப்பா. இப்போ வர்ற நேரம்தான். இருங்க நான் கண்ணாடியை தேடி எடுத்து வந்து குடுக்கிறேன். “. எனது முலைகளை சப்பிக்கொண்டிருந்த மாமனாரிடமிருந்து மெதுவாக என்னை விடுவித்துக்கொண்டு.
ஜாக்கெட்டை அணிந்து ஹூக்குகளை போட்டு முந்தானையை சரிசெய்து கொண்டேன். மாமனாரிடம் சைகையால் அவரையும் ஜட்டி வேட்டி அணிந்துகொள்ள சொல்லிவிட்டு. அப்பாவின் அருகில் சென்று அவரது கையைப்பிடித்து. “வாங்க. உங்க கண்ணாடியை எடுத்துக்கொடுக்கிறேன். “. சொல்லி அங்கிருந்து அழைத்துச்சென்றேன்.
இன்றைய காலை வேளை இப்படி திகட்டும் காம இன்பத்தை மாமனாரிடம் இருந்து பெற்றுத்தருமென்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. அதே சமயம் மாமனாரிடம் நான் ஓத்துக்கொண்டு இருக்கும்போது அப்பா வந்து நின்று மனதுக்குள் ஒரு பயம் கலந்த திகிலையும் ஏற்படுத்திய பயங்கர காலை வேளையாகவும் இருந்தது. ஒருவழியாக சமையலை சமாளித்து முடித்து குளித்துவிட்டு வரும்போது அனைவரும் எழுந்து விட்டிருந்தார்கள்.
முகிலன் காபி கேட்பாரே என்று நினைத்துக்கொண்டிருக்கும்போதே. அவரும் என் தங்கை லட்சுமியும் கையில் கப்புடன் சோஃபாவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். என் மகள்களுக்கு காஃபியோ. டீயோ குடிக்கும் பழக்கமில்லாதலால் அவர்கள் இருவரும் எனது தங்கையின் மொபைலில் எதையோ நோண்டிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
நான் தலையைத்துவட்டிக்கொண்டே “என்ன ஓவியரே. நீங்களே இன்னைக்கு காஃபி போட்டுக்கிட்டீங்களா? என் தங்கச்சிக்கும் போட்டுக்குத்திருக்கீங்க போல. எனக்கு என்னைக்காவது போட்டுக்குடுத்திருக்கீங்களா?”. என்று வம்பிழுக்க.
முகிலன் சிரித்துக்கொண்டே. “நான் போடல ரதி. உன் தங்கச்சிதான் போட்டுக்குடுத்தா. ”
நான் லட்சுமியை திரும்பிப்பார்க்க. அவள் ஆம் என்பது போல தலையாட்டி அவளுடைய காலர் இல்லாத டீ ஷர்ட்டை காலரை தூக்கி விடுவது போல் செய்து பெருமை கொண்டாள்.
“பரவால்லடி. டீ போடல்லாம் கத்துக்கிட்ட. “. என்று அவளைப்பார்த்து சொல்லிவிட்டு. முடியை காயவைத்து பின்ன ஆரம்பிக்கும்போது. “அக்கா. நான் பண்றேன். நான் பண்றேன். ” என்று ஓடி வந்து என் தலைமுடியை பின்னி சடை போட்டாள் என் தங்கை.
“சரிடி. எனக்கு நேரமாச்சு. அவளுங்கள கொஞ்சம் ஸ்கூலுக்கு கிளப்பி விடு நீ இன்னிக்கு. “. என்று லட்சுமியின் மொபைலில் ஏதோ கேம் விளையாடிக்கொண்டிருந்த மகள்களை கை காட்டி சொல்லிவிட்டு சட்டென ஞாபகம் வந்தவளாய். “ஆமா. எந்த பால்ல நீ காஃபி போட்ட. “. என்று என் தங்கையைப்பார்த்து கேட்டேன்.
“ஏன்க்கா. ஸ்டவ்வுக்கு பக்கத்துல வெச்சிருந்தியே அந்த பாத்திரத்தில இருந்த பால்லதான். ”
இன்று காலையில் என் மாமனாருடைய சுன்னியை அந்தப்பாலில் முக்கி முக்கி எடுத்தது நினைவுக்கு வந்தது. அச்சோ என்றவாறு நான் தலையில் கை வைத்து திரும்ப அங்கு மாமனார் நின்றுகொண்டு நாக்கை கடிப்பது போல் செய்ய.
“ஏன்க்கா. என்ன அந்த பாலுக்கு. ”
அவள் பக்கம் திரும்பி. “ஒண்ணுமில்ல. அது நேத்து பால். தயிர் ஊத்தி வைக்கலாம்ன்னு பார்த்தேன். அதான். வேற ஒண்ணுமில்ல. “. என்று சொல்லிவிட்டு மனதிற்குள் சிரித்துக்கொண்டு எனக்கு மதியத்திற்கான லன்ச் பாக்ஸை வைத்துக்கொண்டு ஹேண்ட்பேகை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன்.
“என்னங்க. நான் கிளம்பறேன். அப்படியே உக்காந்துட்டு இருக்காதீங்க. உங்களுக்கும் நேரமாகுது. கிளம்புங்க. லட்சுமி பாத்துக்கடி. நான் முடிஞ்சா ரெண்டு நாள் லீவு கேக்கறேன் ஸ்கூல்ல. சரியா?”
“பரவால்லக்கா. நீ கிளம்பு. நான் பாத்துக்கிறேன். ”
ஸ்கூல் வீட்டிலிருந்து ஐந்து கிலோமீட்டர்தான். சில சமயம் பஸ்ஸிலும் சில சமயம் ஆட்டோவிலும் செல்வதுண்டு. இன்று பஸ்ஸை எதிர்பார்த்து ஏமாந்து ஆட்டோவில் வந்து சேர்ந்தேன். வரும் வழியில் மனதில் பலவாறு எண்ணங்கள் வந்து சென்றுகொண்டிருந்தது. நான் மாமனாருக்கு என்னையே கொடுத்துக்கொண்டிருப்பது சரிதானா? முகிலனுக்கு தெரிந்தால்?
என் அப்பா இன்று உண்மையிலேயே என்னையும் மாமனாரையும் பார்க்கவில்லையா? பார்க்காதது போல் நடந்துகொண்டாரா? இரவு மாமனார் வீடியோ காலில் எனக்கு கையடித்து காண்பித்துக்கொண்டிருந்த போது யாரோ கதவைத்திறந்து வெளியில் வந்தார்களே அது யாராக இருக்கும்? என் மாமனார் முல்லையை அவருடைய வீட்டிலேயே எல்லாருக்கும் தெரிந்து ஓத்தது போல எல்லோருக்கும் தெரிந்து என்னை ஓத்தால் இப்படி நான் பயப்பட வேண்டியதில்லையே?
பள்ளிக்கூடத்திலும் அதே மாதிரி நினைவுகள் வந்தாலும். பிள்ளைகளுக்கு பாடம் சொல்லிக்கொடுப்பது அந்த நினைவுகளை எல்லாம் மறக்கடிக்கச்செய்தது. அந்தப்பள்ளியில் பனிரெண்டாம் வகுப்பு வரை இருந்தாலும் நான் வகுப்புகள் எடுப்பது ஆறிலிருந்து ஒன்பதாம் வகுப்பு வரை மட்டுமே. என்னிடம் பயிலும் மாணவர்கள் இதுவரை நன்றாகவே தேர்ச்சி பெறுகிறார்கள் என்பது எனக்கு அந்த பள்ளியில் ஒரு கவுரவத்தை கொடுத்திருந்தது. மாணவர்களிடம் ஒரு மரியாதையை பெற்றுத்தந்தது.
அப்பாவும் தங்கையும் வந்திருப்பதையும். மாமனாரையும் நான் அன்று ஏறக்குறைய மறந்து போயிருந்தேன். வகுப்பிற்குள் செல்ஃபோனை நான் எப்போதும் எடுத்துச்செல்வதில்லை. ஒன்பதாம் வகுப்பிற்கு சென்று வந்ததும் லன்ச் பிரேக் இருந்ததால். மற்ற ஆசிரியைகளுடன் அமர்ந்து உணவருந்திவிட்டு உட்கார்ந்து ஃபோனை பார்த்தபோது. நிறைய வாட்சப் மெசேஜ்கள் இருந்தன. அதில் தங்கை லட்சுமியின் மெசேஜும் ஒன்று இருக்க. அவள் என்ன அனுப்பியிருக்கிறாள் என்று ஆர்வத்துடன் அதைப்பார்க்க. ஏதோ வீடியோ போலிருந்தது. கூடவே. “அக்கா. இந்த வீடியோவை கொஞ்சம் பாரேன். ” என்று சிரிப்பு ஸ்மைலிகள் போட்டு அனுப்பி இருந்தாள்.
ஏதாவது வீடியோ மீம் ஆக இருக்கும். எனக்கும் இப்போது வகுப்பு இல்லை. என்னவென்று பார்ப்போம் என்று அந்த வீடீயோவை டவுன்லோட் செய்து ஓடவிட்டேன். அதில் யாருடைய முதுகுப்பக்கமோ தெரிந்தது. வீடியோவில் அந்த ஆள் முன்பக்கம் கையை இடுப்புப்பக்கம் வைத்துக்கொண்டு ஆட்டி ஆட்டி எதையோ செய்துகொண்டிருந்தார்.
சற்றே உற்றுப்பார்க்க. எனக்கு தலை சுற்றியது. இது என் மாமனார். நேற்று இரவு எனக்கு வீடியோ கால் செய்து எனக்கு அவருடைய சுன்னியை ஆட்டி ஆட்டி கையடித்து காண்பித்துக்கொண்டிருந்த அந்த காட்சி இப்போது என் தங்கை அனுப்பிய வீடியோவாக. அன்று அறையை விட்டு வெளியில் வந்தது என் தங்கை. வந்தவள் என் மாமனாருக்கு தெரியாமல் அவர் கையடித்துக்கொண்டிருந்ததை வீடியோவாக எடுத்திருக்கிறாள். அதைப்பார்த்த நான் அவளுக்கு என்ன பதில் அனுப்ப என்று யோசித்து.
–என்னடி இது?
–என்னங்கிறது இருக்கட்டும். எந்த இடம்ன்னு தெரியுதா க்கா?
–எந்த இடம்?
(எனக்கு தெரியாத மாதிரி நான் பதில் அனுப்பினேன்)
–ஐயோ அக்கா. 12 வருஷமா இந்த வீட்ல இருக்க. உன் வீடு உனக்கே தெரியலையா?
–என்னடி சொல்ற?
–ஆமாக்கா. இப்ப நான் வந்து தங்கி இருக்கேனே. உன்னோட வீடு. அதுதான் நீ வீடியோல பார்த்தது.
(சொல்ல சொல்ல. அடுத்து என்ன சொல்லப்போகிறாளோ என என் மனம் ஒருவித பயத்தோடு எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. )
–நம்ம வீட்லயா? எங்க?
–கிச்சன்க்கா
–கிச்சன்ல யாரு என்ன பண்ணிட்டு இருக்காங்க?
(ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி நான் கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன்)
–யாருன்னு தெரியலையா? உன்னோட மாமனார்தான். 🙂 🙂
–யாரு? அவரோட அப்பாவா? என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்காரு கிச்சன்ல? எப்போ எடுத்த இந்த வீடியோவ ?
–நேத்து நைட்டுதான்க்கா. அவர் என்ன பன்றாருன்னு தெரியலையா?
(நான் தெரியாதவாறு பதில் அனுப்பினேன்)
–தெரியலையே.
–சரி நல்லா பாத்துட்டு வீட்டுக்கு வந்து சொல்லு.
சொல்லிவிட்டு ஆப்லைன் போய்விட்டாள் என் தங்கை. நான் இவள் இப்படி செய்திருப்பாள் என்று கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை. வீட்டுக்கு போனதும் என்னாகும். என் மாமனார் கையடித்துக்கொண்டிருந்தார் என்று என் தங்கை என்னிடம் சொன்னால் நான் என்ன சொல்வது? எப்படி ரியாக்ட் செய்வது என்கிற சிந்தனையில் ஆழ்ந்தபோது.
“மேடம் உங்கள பார்க்க உங்க சொந்தக்காரங்க யாரோ வந்திருக்காங்க. “. பியூன் ஸ்டாப் ரூமிற்குள் வந்து சொன்னதும் சிந்தனை கலைந்து அவனைப்பார்த்து.
“யாரு? என்னோட சொந்தக்காரங்களா?”
“ஆமா மேடம். ”
“யாருன்னு கேட்டியாப்பா?”
“இல்ல மேடம். சார் நம்ம ஸ்கூல் கேன்டீன் பக்கம்தான் நின்னுட்டு இருக்காரு. ”
“சரி. நீ போப்பா. ”
சொல்லிவிட்டு யோசித்துக்கொண்டே எழுந்தேன். என்னைப்பார்க்க சொந்தக்காரங்க. அதுவும் யாரோ ஆண். பார்க்க வீட்டுக்கே வந்திருக்கலாமே. ஏன் ஸ்கூலுக்கு வரவேண்டும். என்று யோசித்துக்கொண்டே. ஸ்கூல் கேன்டீன் பக்கம் சென்றேன்.
தூரத்திலிருந்து பார்த்த என்னால் யாரென்று அடையாளம் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. கிட்டத்தில் வரவர. இவர். இவர். என்று மனம் யோசித்து. கடைசியில். ஓ. இவர். நம்ம முல்லையோட புருஷன் ரவீந்திரனோட தங்கச்சியை கட்டிக்கிட்டவர் இல்ல. அதுவும் காதலிச்சு கலப்புக்கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டவரு. பேரு கூட. ஆங். டேனியல். இவரை நிறைய குடும்ப விழாக்கள்ல கூட பார்த்தது கிடையாது. கலப்புக்கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டதால குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு எங்க புடிக்காம போயிடுமோன்னு கொஞ்சம் ஒதுங்கியே இருப்பாரு.
நான் அவரைப்பார்க்கும்போதெல்லாம் அப்படி எல்லாம் நினைக்காதீங்க. யாரும் உங்கள ஒதுக்கி எல்லாம் வெக்கல. நீங்க இந்த குடும்ப விசேஷம் எதுவா இருந்தாலும் வந்து கலந்துக்குங்க ன்னு சொல்லியிருக்கேன். அதைத்தாண்டி பெரிய பழக்கம் இல்ல. எங்க வீட்டுக்கும் அவ்வளவா வந்தது கிடையாது. ஆனா. இவர் இப்போ ஏன் என்னை பார்க்க வந்திருக்காரு? என்கிற யோசனையோடு அவரிடம் வந்து.
“வாங்க வாங்க. எப்படி இருக்கீங்க? வீட்ல எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க?”
“நல்லா இருக்காங்க. நீங்க எப்படி இருக்கீங்க?”
“நல்லா இருக்கோம்ங்க. இப்படி திடீர்ன்னு ஸ்கூலுக்கே என்னை யாரும் இதுவரை பார்க்க வந்ததே இல்ல. “. சிரித்துக்கொண்டே சொல்லிவிட்டு. “வாங்க. கேன்டீன் உள்ள உக்கார்ந்து பேசலாம். ” என்று கேன்டீன் உள்ளே அவரை அழைத்துச்சென்றேன். உள்ளே சென்று அங்கிருக்கும் ஒரு டேபிளின் இரண்டு பக்கமும் ஒருவரை பார்த்து ஒருவர் அமர்ந்தோம்.
“சொல்லுங்க. “. என்றேன்.
“நான் P D Fine Arts ன்னு ஒரு ஷாப் வெச்சிருக்கேன். உங்களுக்கு தெரியும்ன்னு நினைக்கிறேன். முகிலன் அவருக்கு தேவையான டிராயிங் ஐட்டம்ஸை எல்லாம் என்கிட்டதான் வாங்குவாரு. ”
“ஓ. நீங்க கடை வெச்சிருக்கிறது தெரியும். ஆனா. அவர் உங்ககிட்டதான் வாங்குறாரு ன்னு எனக்கு தெரியாது. “. சொல்லி சிரித்தேன். அவரும் சிரித்துவிட்டு அமைதியாக. அடுத்த முப்பது செகண்ட் அவரும் நானும் எதுவுமே பேசாமல் இருக்க. நானே மௌனத்தை கலைத்தேன்.
“எங்க ஸ்கூல் கேன்டீன் டீ ரொம்ப நல்லா இருக்கும். “. சொல்லிவிட்டு திரும்பி டீ மாஸ்டரைப்பார்த்து “அண்ணே. ரெண்டு ஸ்பெஷல் டீ. “. என்றேன்.
மீண்டும் சிரித்தார்.
“சொல்ல வந்த விஷயத்தை சொல்லவே இல்லையே நீங்க. “. என்று நானே தொடர்ந்தேன்.
“ஒண்ணுமில்ல. வெள்ளிக்கிழமை சில டிராயிங் திங்ஸ் வாங்க வந்தவரு. இந்த பைலை விட்டுட்டு போய்ட்டாரு. “. என்று அதுவரை கையிலேயே வைத்திருந்த அந்த பைலை என்னிடம் கொடுத்தார். நான் அதை வாங்கிக்கொண்டு.
“ஓ. எங்க போனாலும் அவருக்கு எதையாவது மறந்துட்டு வர்றதே வேலையாப்போச்சுங்க. சரி நான் குடுத்துடறேன். தேங்க்ஸ். “. என்று சிரித்துக்கொண்டே சொல்ல.
“பரவால்லங்க. நான் கிளம்பறேன். “. என்று சொல்லி டேனியல் கிளம்ப யத்தனிக்கும்போது. நான் கையமர்த்தி.
“டீ சொல்லியிருக்கேன். குடிச்சுட்டு போகலாம் இருங்க. “. சொல்லி முடிக்கும்போது மாஸ்டர் டீ எடுத்து வந்து வைத்தார்.
டேனியல் எதுவும் பேசாமல் டீயைக்குடித்து விட்டு “சரிங்க. ஸ்கூல் டைம்ல உங்கள வந்து நான் டிஸ்டர்ப் பண்ணிட்டேன். கிளம்பறேன். “. என்றார்.
“ஐயோ. அப்படில்லாம் இல்ல. நாந்தான் உங்களுக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லணும். என்ன முக்கியமான ட்ராயிங்ஸோ. இவ்ளோ தூரம் எடுத்துட்டு வந்து குடுத்திருக்கீங்க. ”
சொன்ன என்னை டேனியல் கொஞ்ச நேரம் உற்றுப்பார்த்துவிட்டு. “நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன். முக்கியமான ட்ராயிங்ஸ்சா தான் இருக்கணும். பத்திரமா முகிலன்கிட்ட குடுத்துடுங்க. “. என்று சொல்லி சிரித்துவிட்டு. நேராக அவருடைய காரில் ஏறிப்புறப்பட்டதும் நான் ஸ்டாப் ரூமுக்கு சென்று அந்த பைலை மேஜையில் வைத்து விட்டு சேரில் அமர்ந்தேன். நல்ல மனுஷன்.
முகிலன் மறந்துவிட்டுட்டு போன பைலை பொறுப்பா எடுத்துட்டு வந்து குடுத்திருக்காரு என்று யோசித்தவள். இதை ஏன் டேனியல் முகிலனிடமே கொடுக்கவில்லை. இவருடைய கடை முகிலன் வேலை செய்யும் கல்லூரியின் பக்கத்தில் தானே இருக்கிறது. என்னவாக இருக்கும் என்று யோசித்துக்கொண்டே அந்த பைலை மெதுவாக புரட்டிப்பார்த்த நான் அதிர்ந்தேன்.
அதில் இருந்த அத்தனை படங்களும். நான் நிர்வாணமாக. கழுத்தில் தாலி மட்டுமே அணிந்து வேறு உடையில்லாமல். பெருத்த முலைகளை விறைத்த காம்புகளோடு. முடி நிறைந்த புண்டையுடனும். தடித்த தொடைகளுடனும் இருக்க. என்னை முகிலனும் இன்னொரு ஆணும் ஓத்துக்கொண்டிருப்பது போன்று பல புதிய ஓவியங்கள். இந்த படங்களையெல்லாம் இப்போதுதான் நான் முதல்முறை பார்க்கிறேன்.
இதையெல்லாம் எப்போது முகிலன் வரைந்தான். வரைந்தவன் இப்படி டேனியலின் கடையில் மறந்துவிட்டு வரலாமா. முட்டாள். கண்டிப்பாக இதை டேனியல் பார்த்திருப்பான். பார்த்தவன் இதை போட்டோவாக எடுத்து வைத்திருக்கலாம். அதை வைத்து என்ன செய்வானோ? இன்டர்நெட்டில் போட்டுவிடுவானோ? எதையெதையோ நினைத்து கவலைப்பட்ட நான் ஏதோ நினைத்தவளாய் டேனியலின் போன் நம்பர் இருக்கிறதா என் மொபைலில் இருக்கிறதா என தேடிப்பார்க்க ஆரம்பித்தேன். (தொடரும்)
— கருத்துக்களுக்கு [email protected] com