அண்ணே முதல்ல அவ கூதி கலரை பார்த்திடணும் – 1
அந்த இளம் ஜோடி பாலாஜி பத்மா அந்தி மாலையில் தங்களின் குடும்ப நண்பர் அளித்த ஊருக்கு வெளியே இருந்த ரிசார்ட் விருந்தில் கலந்து கொண்டு விட்டு காரில் திரும்பி கொண்டு இருந்தனர். மேகங்கள் திரண்டு வானத்தை கவர்ந்து இழுத் தகாமத்தால் வசப்படுத்தியதால் வானமும் கட்டுக்கடங்காமல் மோகமழையை பொழிந்து கொண்டு இருந்த வேளை.
பாலாஜி பண்பான பணக்கார குடும்பத்தை சேர்ந்தவர்கள் தான். அன்பு, அழகிற்கு குறைவில்லை. அகத்தில் பணம் இருந்தால் மனிதர் முகத்தில் மலர்ச்சி தெரியும் என்பார்கள். அது மட்டுமே மகிழ்ச்சி என்றால் அது வாழும் வாழ்வை பொறுத்தது. பாலாஜி ஆஜானுபாகுவான பார்க்கும் போதே அசத்தும் கணவன் தான். மனைவி பத்மாவோ நடுத்தர குடும்பத்தில் பிறந்து பாலாஜியை காதலித்து கைபிடித்தவள். பத்மா கல்யாணத்து முன்பு கொஞ்சம் பூசினாற் போல் இருப்பாள். இப்போதே மொத்தமாக பூசி மொழுகிய பூசணிக்காய் போல் உருண்டு திரண்டு விட்டாள். மணவாழ்க்கை இனிக்க ஆரம்பித்தாள் இடுப்பளவும் பெருத்துவிடும் போலும்.
அன்று ரிசார்ட் விருந்து முடிந்து பாலாஜி காரை ராக்கெட் வேகத்தில் செலுத்துகிறான். முன்னால் அருகில் இருக்கும் பத்மா கணவனை எச்சரித்து கொண்டே இருக்கிறாள். அதற்கு பாலாஜி, இந்த கார்ல இந்த வேகமே மினிமம் தான். உனக்காக தான் இவ்ளோ மெதுவா ஓட்டுறேன் என்று கண்ணடித்த போது பத்மாவுக்கு கட்டிலறை நினைவுகள் வந்து,
“ச்சீ..அதுல வேகமா ஓட்டினா கூட நான் கன்ட்ரோல் பண்ணிடுவேன். இங்கே ஆக்ஸிலேட்டரும், பிரேக்கும் உங்க கையில இருக்கே?” என்கிறாள்.
உடனே சரி அப்போ இந்தா ஆக்ஸிலேட்டரை உன் கையில வச்சுக்கோ. உன் கன்ட்ரோல்லயே காரை ஓட்டுறேன் என்று பாலாஜி, பத்மாவின் கையை பிடித்து அவன் பேண்ட் ஜிப்பின் மேல் வைத்து கொண்டு, பத்மாவை பார்த்து மீண்டும் கண் அடிக்கிறான். பத்மா உடனே
“ஓ… கார் ஸ்பீடுக்கும் இதான் ஆக்ஸிலேட்டரா அப்போ ஒகே ஒகே.. இனிமே என்னோட கன்ட்ரோல் தான்“ என்று குனிந்து பாலாஜின் பேண்ட் ஜிப்பை கழற்றிவிட்டு ஜட்டிக்கு மேல் அவன் ராடை பிடித்து தேய்த்து உருட்ட அது வெகுண்டு எழுந்து நிற்கிறது. பிறகு ஜட்டியை விலக்கி கணவனின் சுன்னியை பிடித்து பத்மா ஆட்டி உருவ ஆரம்பிக்கிறாள். பாலாஜின் கார் வேகம் குறைந்து இப்போது உணர்ச்சி வேகம் கூடி மனைவின் ஊம்பலை ரசித்து கொண்டே ஊ..ல ல லா…ஊஊ..ல ல லா..என்று பாடிக்கொண்டே மெதுவாக காரை செலுத்துகிறான். மனைவி பத்மாவோட அவன் மடியில் படுத்த கொண்டு மகுடி வாசித்து அவனை மயக்குகிறாள்.
கார் மிதமான ஒரு வேகத்தில் வந்தாலும் ஒரு பெரிய திருப்பத்தில் பாலாஜி ஸ்டியரிங்கை வளைத்து திரும்பிய போது அங்கே ரோட்டுக்கு நடுவே மழை பெய்து நிரம்பி இருப்பதை பார்க்கிறான். அந்த பள்ளத்தின் ஆழம் தெரியாததால் வேகமாக ஏற்கனவே திருப்பிய ஸ்டீயரிங்கை இன்னும் வேகமாக வளைத்து திரும்பிய போது கார் பாலாஜின் கன்ட்ரோலை மீறி பக்கத்தில் இருந்த புளியமரத்தில் வேகமாக மோதி நிற்கிறது. பத்மா ஓவென்று கத்தி கூச்சல் போட்டாலும், அந்த மாலை நேர மலைகள் சூழ்ந்த மழை இருட்டில் யாரும் இல்லாததால் மரங்களுக்கிடைய அவளோட குரல் மட்டுமே மீண்டும் எதிரொலிக்கிறது.
காஸ்ட்லியான கார் என்பதால் சேஃப்டி ஏர் பக்கம் கணவன், மனைவி இருவரையும் காப்பாற்றிவிட, லேசான சிராய்ப்புடன் பெரிய காயங்கள் இன்றி மனதில் மட்டும் பதபதைப்பு பதட்டத்துடன் இருவரும் சிரமத்தோடு காரில் இருந்து இறங்குகிறார்கள். பத்மா கோபத்தில் முறைத்து சண்டை போட, பாலாஜி முதல்ல வேகமா போதும் போது எந்த பிரச்சனையும் இல்ல உன் பேச்சை கேட்டு, வேகத்தை குறைச்சது தான் வினை என்று எதிர்வாதம் செய்கிறான்.
இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் குறை கூற கொண்டே ரோட்டின் ஓரமாக நின்ற லிஃப்டிற்காக மாற்று வாகனத்தை எதிர்பார்த்து அந்த இருட்டில் பயத்தோடு காத்திருக்கிறார்கள். அப்போது ஒரு மினி லாரி அவர்களை நோக்கி வேகமாக வருகிறது. பக்கத்தில் வரும் லாரி அவர்களை கவனித்து ஓரமாக அவர்கள் அருகில் வந்து நிற்கிறது. அந்த லாரியில் ஒரு டிரைவரும், க்ளீனர் பையனும் இருக்கிறார்கள். டிரைவர் கஜேந்திரன் அவர்களிடம் விபத்து பற்றி கேட்டு விட்டு அடுத்த ஊரில் இறக்கி விட சம்மதித்து, இருவரையும் முன்னால் ஏற்றி கொள்கிறான். அப்போது இட பற்றாக்குறையால் க்ளீனர் பையன் கோவிந்தன் லாரிக்கு பின்னால் ஏறிக்கொள்கிறான்.
டிரைவர் கஜே லாரியை ஓட்டி கொண்டே பாலாஜியின் ஊர் பேர் முகவரியை கேட்டு கொண்டு, பக்கத்தில் இருந்த மது பாட்டிலை எடுத்து குடித்து கொண்டே பாலாஜியை பார்த்து,
“சாரி சார் வண்டிக்கு டீசல் போடுறேனோ இல்லையா இது தான் எனக்கு டீசல் இது இல்லேனா ஓட்டவே முடியாது. என்ன பண்றது தான் தொழில்ல ரெஸ்டே கிடையாது. ஓடிக்கிட்டே இருக்கேன். ஒரே ரிலாக்ஸ் இது தான்..குடிக்கிறியா சார் பார்த்த பெரிய இடத்து பையன் மாதிரி இருக்குறே. இதெல்லாம் பழகியிருப்பியே சார்..நீ வேற நல்ல நனைஞ்சிருக்கே. இந்த குளிருக்கு இதமா இருக்கும் ஒரு பெக் குடி சார்..“ என்கிறான்.
“இல்ல வேண்டாம். பழக்கமெல்லாம் கிடையாது. எப்போவது பார்ட்டிக்கு போன உண்டு. இப்போ கூட விருந்துக்கு தான் போயிட்டு வர்றோம். டிரைவிங் பண்ணனுமேனு தான் தொடலை. அப்புறம் அதெல்லாம் ஃபேமிலியோட இருக்கும்போது தொடுறதுஇல்ல“ என்கிறான்.
பக்கத்தில் பத்மா, பாலாஜியின் காதில் “அய்யய்யோ இப்போ தான் ஆக்ஸிடென்ட்ல இருந்து தப்பி இருக்கோம். இப்போ இவன் வேற குடிச்சிட்டு ஓட்டுறானே. அட ஆண்டவா இன்னைக்கு ஏன் இப்படிலாம் நடக்குது. நம்பளை இறக்கி விட்ட பிறகு குடிக்க சொல்லுங்க எனக்கு பயமா இருக்குங்க.. “ என்கிறாள்.
அதை கேட்டு பாலாஜி அவள் கையை ஆறுதலாக பிடித்து கொண்டு அமைதி படுத்துகிறான். அப்போது சிறிது தூரத்தில் ரோட்டில் இருந்து ஒரு மண் ரொடு பிரிந்து செல்கிறது. லாரி டிரைவர் கஜே அந்த மண்ரோட்டில் வண்டியை திருப்பி உள்ளே செல்கிறான்.
அப்போது பாலாஜியும், பத்மாவும் மிரண்டு போய் பார்க்க, “மரப்பொடி லோடு இறக்கணும். நீங்க வண்டியிலேயே இருங்க சார். உடனே கிளம்பிடலாம்“ என்று சொல்லிவிட்டு க்ளீனர் பையன் பெயரை சத்தமாக அழைத்த படி இறங்கி லாரி டிரைவர் செல்கிறான்.
கணவன் மனைவி இருவருக்குமே அந்த இடமும் சூழலும் பயத்தை தருகிறது. திகிலோடு லாரிக்குள் இருந்தபடியே சுற்றி சுற்றி பார்க்கிறார்கள். அப்போது டிரைவர் கஜேவுக்கு வண்டியில் இருந்த வாக்கி டாக்கியில் சத்தம் வர, எடுத்து, “அப்படியா…போக முடியாதா சரி சரி நல்ல வேளை கொஞ்ச நேரத்துல கிளம்ப ரெடியா இருந்தேன். அப்போ சரி. காலையில க்ளீயர் ஆகிடுச்சுனா போன் போடு உடனே கிளம்பிடுறேன். ஞாபகமா சொல்லிடு டா. தூங்கிடப்போறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு லாரியின் முன் பக்கம் வந்து,
“சார் சாரி… நாம்ப போற ரூட்ல மண் சரிஞ்சு ரோடு பிளாக் ஆகிடுச்சாம். வண்டி பூரா எதிர் எதிர்ல போக முடியுமா வரிசை கட்டி நிக்குதாம். எங்க கம்பெனி டிரைவர் சொன்னான். இந்த மாதிரி நேரத்துல செல்போன் வேலை செய்யாதுனு தான் கம்பெனியில இதை கொடுத்திருக்காங்க. மழை வேற நிக்கல. வேற வழி இல்ல இங்க தங்கிட்டு காலையில தான் லாரியை எடுக்க முடியும் சார். வேணா நீங்க அதோ அந்த செட்ல படுத்துகோங்க.
நானும் க்ளீனரும் அந்த குடோன்ல படுத்துட்டு காலையிலே எழுப்புறோம். விடியறதுக்கு முன்னாடி கிளம்பிடலாம் சார். உள்ளே குடவுன் ஆபீஸ்ல போன் இருக்கும். வீட்ல தகவல் சொல்லணும்னா சொல்லிடு சார். இங்கே செல்போன் டவர் கூட எடுக்காது. உனக்கு எடுக்குதா பாரு என்று கேட்க, பாலாஜி இல்ல செல்போன் சிக்னல் இல்ல“ என்கிறான்.
பாலாஜியும், பத்மாவும் பதட்டதோடு ஒருவரையொருவர் பார்த்த கொள்கிறார்கள். அப்போது பத்மா “எனக்கு ஏதோ டவுட்டா இருக்கு. இந்த டிரைவரை பார்த்தாலே பயமாத்தான் இருக்கு. வேணும்னே பொய் சொல்லியிருப்பானோ. வாங்க நாம்ப போய் லேண்ட் லைன்ல யாருகிட்டேயாவது கேட்ட பார்க்கலாம்“ என்று சொல்லி இருவரும் இறங்கி செல்கிறார்கள்.
அதற்குள் க்ளீனர் கோவிந்தன் ஸ்டவ்வை பற்ற வைத்து, ஏற்கனவே உருட்டி வைத்திருந்த கோதுமை உருண்டையை தட்டி கல்லில் போட்டு ரொட்டியை சுடுகிறான். இன்னொரு ஸ்டவ்வில் ரொட்டிக்கு டாலை ரெடி பண்ணுகிறான். அப்போது அவர்களை பார்த்து, “சார் உங்களுக்கும் சேர்த்து தான்.
நன்றி!