ஆம்பளை ரசிக்கவும் ருசிக்கவும் தாண்டா பொம்பள – 1
என் பேரு கார்த்திக். டிகிரி படித்து விட்டு இன்டர்வியூ அட்டென்ட் பண்ணி கொண்டு கரெஸ்ல பிஜி பண்ணிகிட்டு இருந்தேன். தனி வீட்ல முதல் மாடியில் வாடகைக்கு இருந்தோம். கீழே கிரவுண்ட் ஃபுளோர்ல தான் வீட்டு ஓனர் பானுமதி அம்மா இருக்காங்க. அவங்க வயசு 45 குள்ள தான் இருக்கும். டிகிரி படிச்சவங்க, விவாகரத்து ஆனவங்க. அவங்களுக்கு ஒரு பையன் மனநிலை சரி கிடையாது. அதனால அவனை ஒரு கிறிஸ்டியன் மனநல பள்ளியில் சேர்திருக்காங்க. அப்பப்போ போய் மகனை பார்த்திட்டு வருவாங்க.
பானுமதி வீட்டு வாடகை மட்டும் தான் வருமானம். தனியா வீட்ல போரடிக்கவே கீழ் தளத்தில் நல்ல இட வசதி இருந்ததால், மன ஆறுதலுக்கு ஒரு நர்சரி ஸ்கூலை ஆரம்பிக்க பிளான் போட்டாங்க. நாங்க பானுமதி அம்மாவோட மாடி வீட்ல வாடகைக்கு இருந்தாலும் அவங்களும் எங்க அம்மாவும் ரொம்பவே நெருக்கமா பேசி பழகுவாங்க. என் அம்மா மூலமா நான் படித்து விட்டு வேலைக்கு முயற்சி செய்வது பானுமதி அம்மாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும். அப்போ தான் பானுமதி அம்மாவுக்கு நர்சரி ஸ்கூல் ஆரம்பிக்கிற ஐடியா இருந்ததால், படிச்சுட்டு வேலை தேடுற என்னை அவங்க நர்சரி ஸ்கூலை பார்த்துக்க சொல்லி அவங்க கூட ஹெல்புக்கு இருக்க, அம்மா கிட்டே கேட்ட போது, அம்மா என்னிடம் சொல்ல, நானும் அந்த வேலைக்கு ஒகே சொன்னேன்.
நான் வேலைக்கு சேர்ந்த புதுசல பானுமதி அம்மாவை, மேடம்னு கூப்பிட்டப்ப அவங்க முறைச்சு பார்த்து, என்னை அம்மானே வாய் நிறைய கூப்பிடுடா. அப்போ தான் ஒரு குடும்ப உணர்வோட வேலை பார்க்க முடியும். குழந்தைகளை விட வர்ற பெற்றோர்களுக்கும் ஒரு நம்பிக்கை வரும். நாம்ப பிஸ்னஸ் சென்டரா நடத்துறோம். நர்சரி ஸ்கூலும் குழந்தைங்க வாழ்ற குடும்ப கோயில் மாதிரி தானு சொல்லவே, நானும் தலையாட்டி அதுக்கப்புறம் பானுமதி அம்மாவை அம்மா என்று தான் ஆசையோடு அழைப்பேன். அவர்களும் உரிமையோடு போடா, வாடா என்றே சொல்லி அன்போடு அழைப்பாங்க.
அந்த ஏரியாவுல பானுமதி அம்மாவை நிறைய பேருக்கு தெரியும். அவங்க மேல நல்ல மதிப்பு மரியாதை உண்டு. பல வருஷம் இருக்கிறதால, மேலும் அந்த ஏரியாவுல வேறு நர்சரி ஸ்கூல் இல்லாததால் ரொம்ப சீக்கிரமே நர்சரி ஸ்கூல் நல்ல பிக்அப் ஆகி செமயா டெவல் ஆகிடுச்சு. பானுமதி அம்மாவுக்கும் ரொம்பவே ஹாப்பி, மேலும் நான் அவங்களோட கூட இருக்கிறது ஒரு மாரல் சப்போர்ட்டா நினைச்சாங்க. நானும் நர்சரி ஸ்கூல் நிர்வாகத்தை ஒரு வேலையா நினைக்காமல், முழு மனதோடு செய்தேன். பெற்றோர்கள் நர்சரி ஸ்கூலுக்கு கொண்டு வந்து பிள்ளைகளை விட முடியாமல் போன் செய்தால் கூட ஆட்டோவை பிடித்து போய், கூட்டி வருவேன்.
அதே போல் ஆட்டோவில் நானே பிள்ளைகளை சில நேரம் டிராப் செய்வேன். ஆட்டோ பயன்பாடு அதிகமானதால், பானுமதி அம்மா என்னை டிரைவிங் படிக்கச் சொல்லி, புது ஆட்டோவை நர்சரி ஸ்கூலுக்காக வாங்கினாள். அதில் தான் பானுமதி அம்மாவை அழைத்து கொண்டு வெளியே, கோவில், ஷாப்பிங் மேலும் ஸ்கூல் விஷயமாக வெளியே அழைத்துச் செல்வேன். கிட்டதட்ட பானுமதி அம்மாவின், பிஏ வாக, பெற்றெடுக்காத பிள்ளையாகவே பானுமதி அம்மாவோடு கூட இருந்தேன்.
என் வீட்டை விட அதிகமா நர்சரி ஸ்கூல் தான் இருந்தேன். சில நேரம் நர்சரி ஸ்கூல்லேயே இரவு தங்கி விடுவேன். எனக்கென்று நர்சரி ஸ்கூலில் ஒரு ஓய்வு அறையை ரெடி பண்ணி விட, சில நேரங்களில் இரவில் நர்சரி ஸ்கூல் நிர்வாக வேலையை முடித்து விட்டு, மாடியில் இருக்கும் என் வீட்டுக்கு போக சோம்பல் பட்டு ஸ்கூலில் என் அறையிலேயே தங்கி விடுவேன். இரவில் தனியாக இருக்கும் பானுமதி அம்மாவுக்கு என்னோட துணை அவர்களுக்கு ஒரு பாதுகாப்பு உணர்வை தந்தது. எப்போது பானுமதி அம்மாவோடு ஷாப்பிங் சென்றாலும், எனக்கு தேவையான டிரஸ் மற்றும் தனியே ரூமில் தங்க தேவையான அனைத்து பொருட்களையும் பானுமதி அம்மா வாங்கி தந்து விடுவாள்.
நர்சரி ஸ்கூல் ஆரம்பிக்கும் முன்பு பானுமதி அம்மா தனியே சமைத்து சாப்பட்டாலும், அதற்கு பிறகு பிஸியாகி விட்டதால், சமையல் செய்ய நேரமில்லை. மேலும் சமைக்க வேலைக்காரி வைத்தும் சரி படவில்லை. அப்போது ஒரு நாள், பானுமதி அம்மா என்னிடம், டேய் சொல்றேனு தப்பா நினைக்காதே. நாம்ப ரெண்டு பேரும் நேரம் காலம் தெரியாம வேலை பார்க்குறோம். சில நேரம் சாப்பாடு கூட மறந்து போகுது. இப்படி இருந்தா சரிபடாது. அம்மாவை ரெண்டு பேருக்கும் சேர்த்து சமைக்க சொல்லேன்டா. அதுக்கு மாசம் ஒரு 5,000 ரூபாயை தனியா அம்மாகிட்டே கொடுத்திடு. அது அவங்க செலவுக்கு பயன்படும் என்று சொல்ல, அது நல்ல ஐடியாவாக தோன்ற அதற்கு பிறகு பானுமதி அம்மாவுக்கும், எனக்கும் வீட்டு சாப்பாடு தான். அம்மாவை அலைய வைக்காமல் நானே மாடிக்கு போய் சாப்பாட்டை இருவருக்கும் எடுத்து வந்து விடுவேன்.
அதை போல் எவ்வளவு வேலை என்றாலும் பானுமதி அம்மா என்னோடு சேர்ந்து தான் சாப்பிடுவாள். சில நேரம் ஊட்டியும் விடுவாள். ஒரு முறை அவசரமாக வாய்க்குள் அள்ளி போடும் போது சிரசல் அடிக்க, மெதுவாக சாப்பிடேன்டா, எந்த சீமையில சுயம்வரத்துக்கு போய் பொண்ணு பார்க்க போற என்று கிண்டல் அடித்து தலையை கோதிவிட்ட, மார்போடு அணைத்த கொள்வாள். அதெல்லாம் பானுமதி அம்மாவின் தாய்ப்பாசம் என்று நினைத்தாலும் பானுமதி அம்மாவோடு அந்த அணைப்பும், நெருக்கமும் என்னை சில நேரம் நெருட வைக்கும். ஆனாலும் அம்மா என்கிற உணர்வால் என்னை கட்டுப்படுத்தி கொள்வேன்.
ஒரு முறை பானுமதி அம்மாவோடு ஷாப்பிங் போன போது அவளுக்கு தேவையான இன்னர் சமாச்சாரங்களை வாங்க போன போது, நான் கூச்சப்பட்டு வெளியே நின்ற போது பானுமதி அம்மா, டேய் சும்மா வாடா, நான் கூட இருக்கும்போது எவளும் உன்னை கடிச்சு முழுங்கிட மாட்டாளுங்க என்று கையை பிடித்து கூட்டிப் போய் அவளுக்கு தேவையான பிரா, பேண்டி, நைட்டியை வாங்கினாள். நான் அவ்வப்போது அதை பார்த்து நெளிந்தாலும், பூ போட்ட டிசைன் நைட்டிகளை அடிக்கடி பானுமதி அம்மா அடிக்கடி காட்டி இது ஒகேவாடா என்று கேட்ட போது நான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் நெளிந்தேன்.
அது செல்ஃப் சர்வீஸ் ஷாப் என்பதால் பக்கத்தில் யாரும் இல்லை என்பதால் கொஞ்சம் ரிலாக்சாக பானுமதி அம்மாவுக்கு இன்னர்ஸ் டிசைன் கலரை சொல்ல, ஆசையோடு வாங்கி கொண்டாள். பானுமதி அம்மாவுக்கு இப்போது மனதளவில் இளமையாக ஃபீர் பண்ணுவதை உணர்ந்தேன். அவள் நடை, உடையில் மாற்றத்தை கண்டேன். வாழும் போது அனுபவிக்க முடியாத விஷயங்களை இப்போது அனுபவித்து விடவேண்டும் என்கிற துடிப்பு அவளுக்குள் உருவாகி இருப்பதை உணர்ந்து கொண்டேன்.
அன்று ஷாப்பிங் முடிந்து வீட்டு வந்த போது இரவு லேட்டாகி விட்டதால் வழக்கம் போல், அன்று மாமியோடு நர்சரி ஸ்கூல் தங்கினேன். எனது அறையில் இருந்த போது பானுமதி அம்மா உள்ளே வந்து வாங்கிய நைட்டியை போட்டு எனக்கு காட்டி, எப்படி இருக்குடா சைஸ் ஒகே வா ஃபிட்டா இருக்குல என்று கேட்டு நைட்டியை முன்னாடி பின்னாடி இழுத்து விட்டு, பருவ குமரி போல் சந்தோஷமாக சிரித்து துள்ளி திரும்பிய போது முலைகளையும், குண்டிகளையும் பார்த்து பிரமித்து போய் நின்றேன். அப்போது பானுமதி அம்மா ஒரு துண்டை எடுத்து போட்டு, கட்டிக்கோடா இன்னைக்கு ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கேன். ரெண்டு பேரும் ஒரு குளியல் போடலாம். கசகசனு வேற இருக்கு என்று சொன்னாள்.
அதை கேட்டு நான் கொஞ்சம் தடுமாறினாலும், என் முன்னாடியே புது நைட்டியை அவிழ்த்து போட்டு, புது பிரா, பேண்டியோடு பானுமதி அம்மா டவலை அவள் மார்பை சுற்றி கட்டியபோது நானும் ஒரு மார்க்கமாய் மாறிபோனேன். அப்போது அவங்க என்னை பார்த்து,
“ஏண்டா பொம்பள நானே உன் முன்னாடி அவுத்து போட்டு துணிய மாத்துறேன் உனக்கு என்ன? ஓ என்னடா இவ்ளோ நாள் அம்மாவா வேஷம் போட்டவ, இனஅனைக்கு அவுசாரி மாதிரி அசிங்கமா பேசுறாளேனு பாக்குறியா? ஆம்பளைக்கு என்னடா, ஆசை வந்தா தேவடியாளை தேடி போய் காசு கொடுத்து ஓத்துட்டு வந்துடுவீங்க. அறிப்பெடுக்கிற பொம்பளைக்கு தானே தெரியும் அந்த உடம்பு படுத்துற பாடு“ என்று சொல்லி என் ஆடைகளை களைந்து, அவங்களே ஜட்டியோடு நிப்பாட்டி ரசிச்சாங்க. அவங்க வெறிச்சு பார்க்க, பார்க்க என் ஜட்டிக்குள் தம்பியான் துடித்து எழுந்து நங்கூரம் போட, அதை பிடித்து பார்த்து பானுமதி அம்மா நக்கலாக,
“என் செல்லக்குட்டி கொஞ்ச நேரம் பொறுமையா இருக்கணும் சரியா? அம்மா உனக்கு இன்னைக்கு விடிய விடிய விருந்து வைக்க பேறேன்“ என்று செல்லமாக பானுமதி அம்மா குனிந்து என் ஜட்டி மேல் முத்தமிட்டாள். அப்போது அவங்க ஜாக்கெட்டுக்குள் முலை பிதுங்கி கைக்கு அடங்காத முலை பழம் விம்மிப் பெருத்து ததும்பி வழிய அதை பார்த்து நான் கிறங்கி தான் போனேன். நான் வெட்கப்பட்டு டவலை கட்டி கொள்ள சிரித்த படி அவங்க ஜாக்கெட்டை கழற்றி பிராவோடு நின்ற படி, பாவாடையையும் உருவி இடுப்பில் பெரிய ஜட்டியோடு நின்றார்கள். அதை காணும் போது ஒரு வாலிப காளை எனக்கு எப்படி இருந்திருக்கும் என்று சொல்லவும் வேண்டுமா?
பானுமதி அம்மா பிரா பேன்டியோடும் நான் வெறும் ஜட்டியோடும் ஹாலில் நின்றோம். என் கையை பிடித்து குளியல் அறைக்கு அணைத்தபடி இழுத்த போனார்கள். உள்ளே சென்ற உடனே ஷவரை திறந்து விட்டு அணைத்து கொண்டு, என் காதில்,
“டேய் நீ நர்சரி ஸ்கூலை மட்டும் பொறுப்பா பார்க்கல, என்னையும் மனசுக்கு பிடிச்ச மாதிரி அன்பா பார்த்துகிட்ட. வயசு என்னடா வயசு, ரெண்டு மனசுக்கும் பிடிச்சா புருஷன் பொண்டாட்டியா மாறிட வேண்டியது தானே. ஊருக்குள்ள வேஷம் போட்டாலும் இனிமே வீட்டுக்குள்ள நீ தான்டா எனக்கு புருஷன். ஊருக்கு தெரியாம ரகசியத்தை காப்பாத்துறது தான் நம்ப சாமர்த்தியம். கட்டினவன் ஒழுங்கா தாம்பத்தியம் பண்ண துப்பு இல்லாம அம்போனு விட்டுட்டு ஓடிப்போயிட்டான்.
நன்றி!