சித்தியின் வாசம் 21 – Tamil Kamaveri
வளமை போல் உங்கள் ஆதரவினை தரவும் மற்றும் ஈமெயில் மூலம் உங்கள் கமெண்ட்டினை தெரிவிக்கவும் . [email protected] கதையினை தொடர்ந்து படித்தது மகிழவும் மற்றும் ஆதரவு தரவும்… நன்றியுடன் ரமேஷ்
அடுத்த நாள் நான் காலேஜ் லீவு போட்டேன், சூரியை ஸ்கூல் அனுப்பிவிட்டு ஹாலில் இருந்து டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். சித்தி தனது வேலையே முடித்துவிட்டு வந்தால். நான் சூரியின் முழுமையான நிலைப்பாட்டை அவளிடம் மறைத்து பொதுவாக அவன் படிப்பை பத்தி பேசிக்கொண்டிருந்தேன். காரணம் அவளிடம் பேச போய், சித்தியின் கோவத்தையும் அதிகரிக்க விருப்பம் இல்லை. ஆனால் பேசாமலும் இருக்க முடியாது, என்ன செய்வது என்று யோசித்தது கொண்டிருந்தேன்.
முதலில் சித்தியின் நிலைப்பாட்டை மாத்தணும் அதுக்கப்புறம் தான், அவளிடம் சூரி பத்தி சரியாக போச முடியும் என்று தீர்மானித்தேன்.
பின் சித்திக்கு சூரியின் படிப்பு மிக முக்கியம், அவனால் வயல் கட்டு வேலை எல்லாம் செய்ய முடியாது என்று புரிய வைத்தேன். இவனை எப்பிடியாவது படிக்க வைக்கணும் சித்தி. இல்லாவிட்டால் சூரியால் எதிர்காலத்தில் ஏதும் செய்ய முடியாது சித்தி. அத்துடன் நீ இவ்வளவு கஷ்ட பட்டிருக்கவும் தேவையில்லை சித்தி. நீ உன்னோட சந்தோஷத்தையும் தொலைத்தது இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டது எந்த உபயோகமும் இல்லாமல் போய்விடும் சித்தி என்று புரிய வைத்தேன்.
அவளும் பொறுமையாக அனைத்தயும் கேட்டுக்கொண்டாள். நான் அதுக்கு மேல் எதையும் அவளிடம் போசி குழப்ப விரும்பவில்லை. நானும் வெளிய போய்ட்டு வருகிறேன் என்று கிளம்பினேன்.
அன்று இரவு சூரிக்கு படிக்க நான் உதவி செய்துகொண்டு அவன் அருகில் இருந்தேன். அவன் என்னிடம் எப்ப அண்ணா அம்மாக்கு மாத்திரை கொடுக்க போற என்று கேட்டான். நான் அவனிடம் உனது கவனம் படிப்பில் மாத்திரம் தான் இருக்கணும். நா உன்னிடம் ஒரு வாரம் டைம் கேட்டிருக்கேன். அதுக்குள் ஏற்பாடு செய்து விட்டு உனக்கு சொல்வேன். அனால் நீ செய்த சத்தியம் உனக்கு நினைவில் இருக்கட்டும், நீ இப்ப படிப்பை மாத்திரம் கவனி என்று கூறி அவன் கவனம் முழுவதையும் படிப்பில் திருப்ப முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தேன்.
அடுத்த நாள் நான் காலேஜில் இருந்து வரும் பொது மலை நேரம் 5.30 இருக்கும். சூரி மாலை நேர கிளாஸ்சுக்கு போய் இருந்தான்.
நானும் வந்தவுடன் குளித்துவிட்டு வந்தேன். அப்போது சித்தி டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். நானும் வந்து ஆவலுடன் டிவி பார்த்தேன். பின் சூரி எதாவது சொன்னானா என்று கேட்டேன். இல்லை வருவதற்கு இரவு 10 மணியாகும் என்று இரவு கடாயில் சாப்பிடுவதாக பணம் வாங்கி சென்றான் என்றால். நானும் சரி என்று கூறி ஆவலுடன் சேர்ந்து தொடர்ந்து டிவி பார்த்து கொண்டிருந்தேன். பின் அவளிடம் இப்ப சூரி ஓரளவுக்கு மாறி இருப்பதாகவும் அவனை முழுமையா உன்னால் மாத்திரம் தான் மாத்த முடியம் என்று கூறினேன்.
சித்திக்கு புரிந்தும் புரியாதது மாதிரி, நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டால்.
நான் – அம்மா சித்தி, அவனோட இந்த நிலைமைக்கு நீயும் நானும் கூட ஒரு கரணம் தான் சித்தி.
சித்தி – என்ன நான் காரணமா? நான் என்னடா அவனுக்கு செய்யவில்லை.
நான் – சித்தி , நீ நல்ல தான் அவனை கவனிக்கிறாய். அவனுக்கு எல்லாத்தையும் பார்த்தது பார்த்து செய்கிறாய். அதுமட்டும் இப்ப அவன் தேவையில்லை சித்தி.
சித்தி – வேற என்ன அவனுக்கு தேவையிருக்கு?
நான் – நான் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என்று உனக்கு தெரியும், நீ தெரியாதது போல் நடிக்காதே சித்தி. பிறகு நான் ஒப்பான சொன்ன என் மேலும் கோவப்படுவ.
சித்தி – அதுக்கு, இப்ப நான் என்ன அவனோட படுக்கணும் என்று சொல்லுறியாடா நீ?
நான் – இதுதான் சித்தி நான் இத பத்தி உன்கிட்ட போச விரும்பல. நீ என்மேலேயும் கோவப்படுற.
சித்தி – வேற, நான் கோவப்படாம என்ன செய்ய முடியும். அவன் என் புள்ள. என்னால கற்பனை கூட பண்ண முடியாது, நீயம் வந்து இப்படி என்கூட பேசுற.
நான் – அப்பிடின்னா, நானும் தான் சித்தி உனக்கு புள்ள……….
சித்தி – வேணாம் ரமேஷ், நாம இதப்பத்தி போச வேண்டாம்…. நீ தயவு செய்து இங்கிருந்து போ ….
நானும் வேறு எது போசாமல்.. எனது ரூமுக்கு போனேன்.
எனக்கு ஒரு நம்பிக்கை இருந்தது சித்திய எப்பிடியாவது சம்மதிக்க வைத்தி விடலாம் என்று. முடிந்தவரை முயற்சித்து பார்ப்போம் இல்லாவிட்டால் சூரியின் வழி தான் சரியான தீர்வு என்று நினைத்துக்கொண்டேன். அடுத்தனாலும் நான் நேரத்துடன் வீட்டுக்கு வந்தேன், எனக்கு மறுபடியும் சித்தியுடன் பேச ஒரு நீண்ட வாய்ப்பு கிடைத்தது. சித்தி சோபவில் சாய்ந்தபடி டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்தால். அனால் அவள் பார்வை மாத்திரம் தான் டிவி யில் இருந்தது கற்பனை வேறு எங்கோ இருந்தது.
நான் – என்ன சித்தி, டிவி பார்க்காம பலமா யோசித்து கொண்டு இருக்காய்?
சித்தி – ஒன்னும் இல்லை
நான் – உன்ன பார்த்தால் தெரியல சித்தி.
சித்தி – ம்ம், இது உங்களுக்கு சொல்லி புரியிற விஷயம் இல்லை. உன்னக்கு டீ ஏதும் போட்டு தரவா ?
நான் – இப்ப வேணாம் சித்தி.
சித்தி – சரி, நீ போய் படி.
நான் – இப்பேதைக்கு ஒன்னும் இல்ல, சித்தி ப்ராஜெக்ட் வேலை கூட முடிஞ்சுது. நான் உன்கிட்ட வேற ஒன்னு பேசணும். நீ இப்ப நல்ல மூட்ல இருந்தா மட்டும் தான் உன்கிட்ட பேசமுடியும்.
சித்தி – அப்பிடி என்ன பெரிய விஷயம் பேசப்போற?
நான் – இல்லை சித்தி, சூரிய பத்திதான்.
சித்தி – நானும் அவனை பத்திதான் நினைச்சுகிட்டு இருந்தான். அவன் என்ன செய்ய போறான் பியூச்சர்ல, எனக்கு ஏதும் புரியல. அவனுக்கு படிப்பும் சரிவராது. என்ன செய்து அவனை காப்பதாக போறான் எண்டு கூட தெரியல.
நான் – அவன் நல்லா படிப்பான் சித்தி, பிரிசிப்பல் கூட சொன்னாரு தானே, அவனோட பழைய ரெகார்ட் எல்லாம் நல்ல இருக்கு என்று. இப்போதைக்கு அவன் கொஞ்சம் டிஸ்டர்ப் ஆகி இருக்கான். ஆதிக்கு தீர்வு கிடைச்ச போதும் அவனை சரி பண்ணிடலாம சித்தி.
சித்தி – அப்பிடி என்னதான் அவனுக்கு பிரச்சின, ஏதும் சொன்னதன் தெரியும்.
நான் – நான் உன்கிட்ட ஏற்கனவே சொன்னது தான், நீதான் கொக்கிற நிலையில இல்லை. அவனோட பிரச்சினை நீ தன சித்தி.
சித்தி – நான் என்னடா பிரச்சசினை? அவனுக்கு தேவையான எல்லாத்தையும் செய்து கொடுத்திருக்கேன். இதைவிட என்னால ஏதும் பண்ண முடியாது.
நான் – அவனுக்கு நீ செய்துகொடுத்த வசதி தேவையில்லை சித்தி, வனுக்கு நீதான் வேணும்.
சித்தி – சீ வாய மூடு. இது என் கனவுல கூட நடக்காது.
நான் – நீ கோவப்பட்டாலும் இதுதான் சித்தி உண்மை. இப்ப அவனோட லைஃ உன் கையில் தான் இருக்கு.
சித்தி – நோ… என்னால ஒருபோது அவனோட இந்த ஆசையா பூர்த்தி பண்ண முடியாது. நீயம் இத பத்தடி என்கிட்டே பேச வேண்டாம்.
நான் – இது தான் சித்தி உன்னோட பிரச்சினை. நா சொல்ல வர்றத முதல்ல புரிச்சிக்கோ.
சித்தி – நான் எதையும் புரிஞ்சிக்க விரும்பல, நாம இதப்பத்தி பேச வேண்டாம். நீ படிக்கிற வேல இருந்த போய் பார். இல்லாவிட்டால் நான் தேவையில்லாம உன்கிட்டயும் கோவப்படணும்.
நான் – சரி, சித்தி நீயே யோசிச்சு ஒரு முடிவு எடு, நான் போகிறேன்.
சித்தி – நான் யோசிக்க ஒன்னும் இல்ல நீ போ.
நானும் மேலும் போசாமல் ரூமுக்குள் போய் தூங்கினேன். பின் 6.30 மணி இருக்கும் எழும்பி வெளியே வந்தேன். சித்தி வெளியே தலை துவட்டி கொண்டு இருந்தால். அவளிடம் சூரி எங்கே என்று வினவினேன் கிளாசுக்கு போகிறான் இரவு ஆகுமாம் வாரத்துக்கு. பின் நானும் வெளியே போவதற்கு மோல் கழுவ பாத் ரூம் போனேன். இன்னைக்கு அவள் தனது அழுக்கு துணிகளை எடுக்க மறந்து விட்டால். சித்தியின் மனம் நல்லா குழம்பி இருக்கு அதுதான் இவள் இதை மறந்துவிட்டால்.
சரி எனக்கு கிடைத்த வாய்ப்பை நான் பயன்படுத்த விரும்பினேன். சூரிய பத்தடி பேச போய் எனக்கு அவளை தொடுத்த சந்தர்ப்பமும் இல்லாமல் போய்விட்டது. அதனால் தானாக கிடைத்த வாய்ப்பை தவற விட முடியாது என்று முடிவு செய்தேன்.
நான் அவளின் சட்டையை எடுத்தது அவளின் அக்குள் வியர்வையை மோப்பம் பிடித்தேன். உண்மையில் சித்தியின் உடம்பு வாசம் என்னை கிறங்க வைத்தது. நான் என்னை மறந்து எனது சாமானை நீவி விட்டேன். பின் அவளது சட்டை, ப்ரா மற்றும் பாவாடையை எடுத்து என் தோளில் போட்டுகொண்டு. அவளின் யட்டியை எடுத்தது, சித்தியின் குதி படும் இடத்தை எனது மூக்கில் அழுத்தி மோப்பம் பிடித்தேன். அதன் வாசத்தினை, மறுபடியும் என்னால் வார்த்தைகளினால் புரிய வைக்க முடியாது.
அனுபவித்தாள் மாத்திரம் புரியும் வாசம். நான் அவளது பழைய நினைவுகளை மீட்டிக்கொண்டு சித்தியின் யட்டியை முத்தத்தில் போட்டு மோப்பம் பிடித்து கொண்டு கை அடித்தேன். பின் எனது சாமானை சுத்தம் செய்து கொண்டு, சித்தியின் அழுக்கு துணிகளை கையில் எடுத்து கொண்டு சித்தி இருக்கும் இடத்துக்கு வந்தேன். அதனை அவளிடம் காட்டி, சித்தி இப்ப நீ பழையபடி மாறிவிட்டாய். துணிகளை பாத் ரூமில் வைக்கிறாய் என்றேன்.
சித்தி, ரமேஷ்.. என்ன நீ செய்யுறா? அத குடுடா நாயே. என்று என்னிடம் பறிக்க வந்தால்.
நான் அவளின் கைகளை தட்டி விட்டு, சித்தி ரொம்ப நாள் ஆச்சு சித்தி உன்னோடத மோந்து பாத்து. இன்னைக்கு மட்டும் தா என்று.. அவளுக்கு எட்டாத வாறு உயர்த்தி பிடித்தேன். அவள் முயன்று பார்த்தும் எண்னிடம் இருந்து பறிக்க முடியவில்லை.
சித்தி, இது தான் நான் செய்த முதல் தவறு. தயவு செய்து நீ இதை தொடாதே. ப்ளீஸ் ரமேஷ் என்னிடம் கொடுத்டுவிடு.. என்று எச்சரித்தாள்.
நான் முடியாது சித்தி எனக்கு இது வேணும் என்று அவளின் யட்டியை எடுத்து அவள் முன்னாலேயே மோப்பம் பிடித்தேன்.
பின் சித்தி… என்னை பேசிக்கொண்டே ரூமுக்குள் ஓடி, கட்டிலில் குப்பற விழுந்து அழ தொடங்கினாள்.
தொடரும் …